تعیین فراوانی ژن های sea و seb در نمونه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از شیر ورم پستانی گاو، گوسفند و بز در شهرستان سنندج

باکتری استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد کننده مسمومیت غذایی در انسان مطرح است. علت اصلی این مسمومیت انتروتوکسین‌های استافیلوکوکی هستند که به انواع مختلفی وجود دارند. از یک سو با توجه به نقش احتمالی شیر آلوده با سویه‌های انتروتوکسین‌زای این باکتری در بروز مسمومیت غذایی در انسان و نقش مهم انتروتوکسین‌های A و B در بیماریزایی روده‌ای باکتری، و اهمیت مضاعف انتروتوکسین B به عنوان نوعی سلاح بیولوژیک و از سوی دیگر عدم وجود اطلاعات جامع در مورد نقش شیر و دو نوع انتروتوکسین مذکور در تهدید سلامت عمومی در منطقه سنندج ، هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژن‌های sea و seb، به عنوان فراوان‌ترین انتروتوکسین‌ها از جنبه درمانگاهی می‌باشد. روش بررسی: تعداد 120 نمونه شیر گاو و 60 نمونه شیر گوسفند و 60 نمونه شیر بز در شرایط استریل جمع‌آوری و به منظور تعیین حضور استافیلوکوکوس اورئوس توسط روش‌های روتین باکتریولوژیکی بررسی گردیدند. جدایه‌ها با روش PCR مبتنی بر ژن ترمونوکلئاز (nuc) تایید و برای شناسایی ژن‌های sea و seb با استفاده از روش مولکولی ارزیابی شدند. یافته‌ها: در مجموع 33/23% (28 مورد) از نمونه‌های شیر گاو، 66/31% (19 مورد) از نمونه‌های شیر گوسفند و 66/21% (13 مورد) از نمونه‌های شیر بز با استافیلوکوکوس اورئوس آلوده بودند. 100% جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس با منشای گاوی دارای ژن sea و فاقد seb بودند. sea به ترتیب در 94/78% (15 مورد) و 07/23% (3 مورد) از جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس با منشای گوسفندی و بزی و seb به ترتیب در 52/10% (2 مورد) و 78/30% (4 مورد) از جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس با منشای گوسفندی و بزی شناسایی گردید. نتیجه‌گیری: حضور درصد بالای ژن‌های انتروتوکسین در استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه‌های شیر یک فاکتور خطر احتمالی برای سلامت مصرف‌کننده لحاظ می‌شود. لذا بهبود کیفیت بهداشتی شیر در منطقه مورد مطالعه ضروری است.